Ιστορία ζωής...

Θέμα: Ιστορία ζωής... Κυρ Αυγ 12, 2007 12:10 pm

Μια ιστορία θα σας πω

στους παρακάτω στίχους,

για μια γυναίκα που αγαπώ

άνθρωπος απ' τους λίγους.

Ένα νησάκι ερημικό,

στο χάρτη μια κουκίδα

εκεί κρατάει η σκούφια της,

αυτό ήταν η πυξίδα.

Χίλια Εννιακόσια Τριάντα Επτά

στης χειμωνιάς τα βάθη

τα μάτια της πρωτάνοιξε

κι αρχίσανε τα πάθη.

Με δυσκολίες χίλιες δυο,

στερήσεις κι αγωνία

μεγάλωνε δουλεύοντας,

δεν γνώρισε εφηβεία.

Από μικρή παντρεύτηκε

να αλλάξει τη ζωής της,

αυτός ο γάμος έγινε

για χρόνια η φυλακή της.

Απ' το νησί τους διώξανε

οι Τούρκοι με το ζόρι

έκτοτε εκείνη τράβηξε

μόνη της τ' ανηφόρι.

Ο άντρας την παράταγε

και γύριζε χαμένος,

τρία παιδιά της έκανε

μα έγινε ένας ξένος.

Μέχρι που εξαφανίστηκε

για πάντα από τη ζωή τους,

έμεινε μόνη η δύστυχη

να προσπαθεί μαζί τους.

Μα ο κόσμος ήτανε κακός

την κοίταζε με φθόνο,

κανείς δεν την βοήθαγε

της δίναν μόνο πόνο.

Τότε λοιπόν αναγκάστηκε

απ' τα παιδιά της να χωρίσει,

σε ξένα χέρια τα 'δωσε

μέχρι να ορθοποδήσει.

Πέρασε χρόνια πέτρινα,

δούλευε νύχτα μέρα,

με αξιοπρέπεια και πυγμή

τους έκανε όλους πέρα.

Ένα σπιτάκι ήθελε

να βάλει τα παιδιά της,

ήταν βασανιστήριο

να μην τα 'χει κοντά της.

Μέχρι που τα κατάφερε

τα πήρε εκεί μαζί της

νέο κεφάλαιο ξεκινά,

αλλάζει η ζωή της.

Ήτανε μάνα στοργική

μα ήταν πολύ νέα,

γυναίκα που όλοι ήθελαν

τίμια και ωραία.

Εκείνη την καρδούλα της

την έδωσε σε έναν

εκείνον ερωτεύτηκε

ζήσαν αγαπημένα.

Του χάρισε ένα παιδί,

ακόμα μια κόρη

που αγάπησαν κι οι δυο πολύ

κι ας ήθελαν αγόρι.

Εκείνος λοιπόν έγινε

πατέρας των παιδιών της,

ήτανε λίγο αυστηρός

μα πάντα το είδωλό της.

Τα χρόνια φύγαν γρήγορα

φύγαν και τα παιδιά,

εκείνος μένει πλάι της,

δική της συντροφιά.

Σήμερα η γυναίκα λύγισε

στου πόνου το κρεβάτι

είμαστε όλοι δίπλα της

με πόνο και φαρμάκι.

Παιδιά, εγγόνια, συγγενείς,

έρχονται να σε δούνε

θέλουν να σ' εμψυχώσουνε,

σ' έχουν ανάγκη να σου πούνε.

Μέσα από τους στίχους μου,

που γράφεται η ζωή σου

φαίνεται μια περίληψη

της τότε δύναμής σου.

Η δύναμη δεν χάνεται,

υπάρχει στην καρδιά σου

αν θέλεις όλα τα μπορείς

κι εμείς εδώ φρουρά σου!